Pieces of life,different moments unreal and real,art makes you feel beautiful!!

Dielli ndriconte ne pafundesine e bluse det, i cili ne njeren ane dukej njesh me qiellin dhe ne tjetren sikur ishte ne flake..( veshtrim nga avioni) Njerezit qe dukeshin si milingonat vraponin neper aeroport per te kapur ritmin e duhur, aq sa ndonjehere me dukej si ndonje shfaqje baleti, ngaqe vraponin sa andej kendej per te mbaruar punet e veta... dikush per te mos humbur avionin dikush tjeter per te arritur ne shtepi... ndersa une se bashku me engjellin tim sapo do nisnim aventuren e radhes, kesaj here ne te bukurin Milano... hyrja ne kete stacion gjigand trenash me krijonte idene e nje filmi...      Dielli ishte mik i yni dhe diten e sotme, u gezova sepse do te mund ta shijonim sic duhet, pa pasur merak nese engjejt tane do kishin ftohte apo cdo gje do ishte ok. Morem nje autobus citysight,linjen B, per te pare sa me shume te mundeshim nga Milano, meqenese ditet i kemi te kufizuara, edhe nuk mund te ecim ne kembe gjithe kohes me femijet neper kembe, keshtuqe e nisem n...

Nje dite e veshtire, e lodhur, me gjumin e dale qe ne 6:20 te mengjesit, pastaj sic u cova, kujtohem qe i kisha premtuar nje kolegeje ne pune qe do t’i pergatisja pancakes 🥞 edhe qe mos te me dilte nga mendja, pasi te rikthehesha ne baze, thashe po ja bej qe tani ne mengjes ,por kur hap dollapin pashe qe kisha aq pak miell saqe as dy me nr nuk do dilnin, kujtohem qe kisha lene dhe pak tek nje qese tjeter dhe mendoj qe 4-6 do dilnin dhe nisa pergatitjen e tyre, e tmerrshme kur e mendoj, pa hapur syte mire duke pergatitur mengjesin. E di nje mik i huaj njehere me tha, qe meshkujt duhet te ndihmojne femren e tyre , ne te gatuar, e ne gjithcka tjeter. Me tregonte sesi sillej ai vete me femren(gruan,vajzen) qe kishte apo ka ne krahe.  Ja kthej qe ketu tek ne, eshte akoma patriarkalizem, por perseri nuk e konceptonte dot. I shpjegova qe gruaja i ben te gjitha, shkon ne pune, vjen ne shtepi lan, shpelan, fshin, gatuan, rrit femije( edhe pse disa meshkuj ndihmojne grate e tyre ne disa pre...

...takimin e rastesishem , e mendoja ndryshe, te pakten do isha sh ok me pamjen dhe jo ne gjendjen ne te cilen me pe ti, budallaqe, ti je e bukur si me ,si pa tualet, ca rendesi ka tualeti kur bukuria flet vete, syte i ke te medhenj te bukur, hundcken ne formen e duhur, buzet epshore akoma me duken qumeshtore, cdo gje ne proporcion me fytyren cfare rendesie ka tualeti kur ka naturalitet, dhe une qe vazhdoja skuqesha si atehere, vazhdoja te isha cupelina e tij, vazhdoja te isha ashtu e thjeshte e sportive dhe pas kaq shume viteve , jo nga ato damat me taka me veshje serioze, une vazhdova te isha ashtu sic me njihte ai ,sic me njohu atehere, mbase nuk kisha te njejten ngjyre flokesh, ama kishte ngelur e njejta ngjyre shpirti...

 All that u want to do in an autumn day like this, is havin’ a drink near seaside with your favorite p eople 🤗🤗🤗

Nuk  mbaj mend sa zgjati biseda... Kemi pirë alkool. Ti alkool?!?! Hahahahaha...birrë pra. Ua thashë çne ti alkool?? Jojo siç e di verën dhe birrën kam miq të ngushtë, më shumë verën sesa birrën, po atë natë birrë kisha pirë. Ashtu siç mbaruam bisedën në tavolinë, u përshëndetëm dhe secili u largua për në shtëpinë e vetë... kaluan muaj edhe nuk e dija as ku ishe, as ku humbe, veç më kujtoheshe ndonjëherë si nëpër mjegull, ashtu si atë natë. Më kujtohej hija jote e zezë, man in black( qesh) . Dhe ja ku një ditë prej ditësh, më duket ka qënë sezoni i provimeve, u shkëmbyem në rrugë. Thuajse të kisha harruar fare, vetëm kur më doli përpara hija jote, u kujtova për ekzistencën tënde...E di si m’u duk?? Sikur po më lëvizte zemra vendit..Po çne?? Unë njëherë të kisha takuar, veç një herë të vetme, apo aq mjaftonte për të ndjerë shumë? Aq mjaftonte për të qeshur me ty? Sikur kisha një jetë që të njihja? Aq pak? Ku e dija unë e shkreta. Ti nuk ngurrove dhe me pyete si isha, si shkonte shko...

...Mbase ashtu të kam konsideruar edhe ty dhe atë tjetrin dhe të gjithë meshkujt me radhë. Po mbase atë natë që u njohëm pati diçka më shumë se nje shikim. Sa e çuditshme , unë e ulur për qejfin tim, papritur vjen një hije e gjatë dhe më mbulon mua po e po, po dhe gjithë tavolinën në të cilën ishim ulur. Kishe veshur një lëkurë të zezë, bluzë të zezë, flokët e errëta dhe më duket se ishte ai modeli me balluke në mes( qesh) tani që po e kujtoj ka qënë kënga e Alban Skënderaj( albanian singer) dhe të gjithë bënin të njejtën prerje. Vendose të uleshe pasi more leje, për xhentilesë s’ta kalon njeri dhe fillove të futeshe në muhabet pa pyetur nëse duhej apo jo, gjithësesi të pranuam pa marrë leje( qesh përsëri). Mbaj mend që kisha vendosur të flija tek një mikja ime, kështuqë nuk ishte problem ndenjja jashtë shtëpisë me orar të zgjatur, pasi vajzat e mira nuk duhet të dilnin natën, mendime isioteske të prindërve tanë. Shikimi jot i depërtueshëm brenda zemrës , ishte i pashpëtueshëm për çdo ...

Me libra në dorë, përsëri sezon provimesh, e di sikur mëson dhe ndërkohë mendja fluturon, mendon, fantazon. Çfarë bën? Ku je? Po sikur t’a takoj rastësisht? Po sikur... Edhe mendimet vërtiteshin duke krijuar një vorbull gjigande në të cilën humbisja, një vorbull nga e cila vinin pyetje pafund, pyetje me përgjigje hamëndësuese, pyetje të cilat s’do merrnin përgjigje asnjëherë, ose mbase do vinte një ditë që gjithçka ose çdo pyetje do merrte përgjigjen e saj... Po kur?! Kishte kaluar pak kohë nga hera e fundit që ishim dëgjuar. Ishte ftohtë dhe donim të ngrohnim njeri-tjetrin me fjalë, donim të ndiznim zjarr...Ca fjalë për mall, ca fjalë pa thënë donim t’i flisnim por akoma nuk ishte momenti i duhur. Të dua shumë..Të kam shpirt..Mos u mërzit...Njerëzit gjithësesi mendojnë se pas shiut del dielli, është e pabesueshme se gjithmonë ironizoj me veten dhe qesh, pres shiun tim, ai vjen më shpejt se herën tjetër ,pa mëshirë! Dhe ja ku erdhi një këngë, ja ku doli e ndjerë, një tekst i krijuar e...

...gjithësesi mundohem mos të lëviz, e kuqja e vendosur mbi kërthizë fillon të më japë gudulisje dhe ti që vazhdon më thua shttt, fjalët e tepërta si ke shumë qejf. Po unë si gjithmonë i thyeja rregullat e tua. Edhe  fillon e qesh me mua, pastaj fillon e rrotullon të kuqen mbi kërthizë dhe rënkimet e mia tashmë shtohen, shtohen aq shumë, sa më duket sikur po e arrij kaq shpejt orgazmën. Ke disa mënyra të tuat që mua më çojnë në qiell. Më buzëqesh dhe lëviz lehtas flokët për të vazhduar me misionin tënd për të më çuar në ekstazë. Se me ty s’kam nevojë për asnjë lloj droge, të kam ty sa për të gjitha drogërat, vazhdon aty poshtë ku bota jonë takohet, aty ku trupat e njeri- tjetrit bashkohen, lehtas më kap duart dhe vendos veten tënde mbi mua, dhe nga goja nxjerr fjalët “ Të Dua” . U çudita kur dëgjova ato fjalë nga goja jote se ti nuk flet gjatë seksit, gjatë dashurisë, po nuk fola, të komentoja apo të thoja diçka, vetëm vazhdoja të puthja papushim, ashtu siç bëra herën e parë. Ishe ...

Nuk prite, më more, më hodhe në krevat dhe fikllove të më hiqje rrobat, më saktë, m’i grise me thikën që gjendej aty pranë. Nuk kishe kohë të m’i hiqje, doje që çdo sekondë të mos ishte e humbur kot. T’a kthej: “ i cmenduri im unik” . Shttt, më thua duke më vënë dorën mbi buzë. Më pas fillove lehtësisht me kafshime ashtu siç të karakterizonte vetja, nga ato që nqs do të shihte dikush , do thoshte : “ kush të ka rrahur?” Ishe i egër, e vazhdon të jesh, po ti e di që mua më pëlqen egërsia në seks, edhe vazhdon tani pak më fortë, mendoja se do më kishe këputur ndonjë copë mishi, po ç’rëndësi ka, kur isha me ty, aq më mjaftonte. Vazhdon më lëpin trupin ngadalë tanimë, pasi ishte ndezur “i shkreti” nga epshi që i solle. Aty afër kishe shportën me fruta, e more një nga ato të preferuarat e mia të kuqe, e m’a vendose mbi kërthizë, ndërkohë që kishe hapur shampanjën dhe po e derdhje mbi trupin tim, doje të deheshe me të, apo me mua? E kuptova që doje të deheshe me të dyja. Fillove të lëpish sh...

Vendi ku kishe vendosur të më çoje, ishte parajsë, parajsë në plot kuptimin e fjalës. Sa zbritëm nga aeroplani dhe prekëm tokën, bëra kryqin, ti më pe dhe qeshe, ç’pate më the? Epo shyqyr që erdhëm gjallë, t’a ktheva. Gjithë ajri, ndërtesat e vjetra që nuk dukeshin si shtëpi, apo dhomat për të futur kokën, gjelbërimi, ngjyrat pa fund dhe më në fund statujat gjigande, që të jepnin një relaks shpirtëror të pashjpjegueshëm. Ishim te vendi i Buddh-ës. Njeri qeshte, njeri flinte... Tempujt e ndryshëm, vetëm të jepnin pozitivitet në mendje, të bënin të përjetoje një ëndërr. Nuk mendoja që do ndodhesha ndonjëherë në atë vend e jo më me të. Brita nga gëzimi dhe thashë:” Këtu lumturia kalon kufijtë e saj, mirësia e këtyre njerëzve të varfër është e pashpjegueshme, mbase të gjithë njerëzit duhet të jenë si këta këtu, për të qënë të lumtur dhe më pas të pasur”, sepse ata ishin të pasur shpirtërisht dhe mendërisht. Kjo gjë i mungonte botës anembanë, por shyqyr Zotit që paska akoma vende që ndjejnë...

Kuptova që nuk kisha për të dalë nga dhoma, por do burgosesha me të, në cmenduritë tona të shfrenuara që gjithë këto vite nuk kishin ndodhur, kisha frikë sesi do ndiheshim pas kaq shumë vitesh në krahët e njeri- tjetrit, do kishim aq shumë dëshirë apo do ishte pakësuar me kalimin e viteve? Do mund të përballoja 24h mbi trupin tim? Apo veç 2 h? E shikonte që rrija si e frikësuar , më tërheq pas vetes, më puth në ballë dhe më thotë:” Mos e vrit mendjen për asgjë, shijo ditët që do vijnë. Ashtu bëra pasi u ulëm nëpër sediljet tona, dëgjoj stjuardesën të më thojë emrin, ai më mbulon sytë dhe më drejton për nga stjuardesa. Vendi ku ishim ulur ishte momental, n’a priste një mini dhomëz e vogël me dy stola super të rehatshëm, posaçërisht për ne, një tufë me trëndafila të kuq dhe mbi të një pusullë:” Nuk vlejnë minutat as ditet as javët kur jam me ty, nuk dua të iki as nje sekondë pa ty. I joti X”. E përqafoj , e puth papushim, i them:” Ti je i çmenduri Im”. Një shampanjë në dorë dhe pau bën t...

Vendosëm që takimin ta përsëritnim në ndonjë vend tjetër, në ndonjë vend më elegant , në ndonjë qytet tjetër pse jo në ndonjë shtet tjetër. Mezi prisja telefonatën  për të më thënë vendodhjen tjetër dhe aventurën e radhës, sepse i tillë ishte ai, aventurioz me idera aty për aty dhe me çmendurira që askush nuk nund t’i imagjinonte. Por aq më shumë që kalonin ditët aq më mister po më dukej në vendin e radhës. Madje mendja më shkonte në zhdukjen e tij të zakonshme nga ato që i koshte në natyrë të vetë, pa nam, pa nishan, por jo nuk vonoi as dy javë dhe cingërroi telefoni. Po, i thashë. Ua sa e ftohtë , ma ktheu. Pas kaq shumë javë mungesa një po në telefon? Po normale, ia kthej, se nuk je bërë gjallë,  u zhduke me ato të tuat. Hahahaha, dëgjoj një të qeshur prapa telefonit, budallaqe kam qënë pak i zënë, por jo për të bërë ty merak, e di ti si humbasi unë, me shok, me punë... mire mire, i them, dhe prapë me gtohtësi. Hajt bëj nja dy rroba gati, pashaportën edhe për dy tre orë nis...

The wind throw me away,away to thoughts,away far away,the wind throw me away, away to yesterday, away far away, the wind throw me away, to tomorrow, away far away,the wind throw me away, every single day away, so far away, away to the stars, away to the sky, away from everything, from me from u, it just threw me away...#tbt2016

...ndërsa në një letër shkruar vite më parë, padërguar asnjëherë që vendos t'ja jap natën e surprizës"Ndonjëherë më vjen aq inat me veten time, sa as unë vetë nuk di t'a shpjegoj arsyen pse nuk më hiqesh nga mendja. Pastaj ja vë fajin kohës që është me re dhe që më bën më shumë melankolike seç duhet. Ndonjëherë më vjen aq inat, sa po të kisha afër, veç do të rrihja me shpulla e godisja me grushta aq shumë, sa të mos kisha më fuqi dhe duart të më ishin skuqur, por ça faji ke ti për ekzistencën tënde? Ça faji ke ti që ndjenjat e mia nuk shuhen asnjëherë? Ça faji ke ti që unë e ushqej më shumë seç duhet dashurinë për ty? Çfarë faji ke ti që çdo sekondë të ekzistencës tënde unë e bekoj me gjithë qënien time? Çfarë faji ke ti që lutjet e mia për të parë mirë, vazhdojnë sot,si dje, si pardje,si gjithmonë? E çfarë faji kam unë që të ndjej kaq shumë"...vazhdon..15:00, March 26,2017

...Ai e dinte, prandaj po e bënte, derisa më përkul kurrizin, dhe më heq lehtas breçkat, e pyes nëse e kishte parë sa më ishin fryrë vithet? Dhe ma kthen, të ka bërë mirë seksi, aha ia kthej prandaj . Thashë se mos isha shëndoshur, i them. Absolutisht jo, seksi futet tek sportet më të mirë të mundshëm, sepse çdo muskul lëviz më shumë sesa në palestër. Tashmë m'i ka ulur të mbathurat, dhe heq të tijat, ashtu në pozicionin përkulur, ashtu fillojmë seksin. Më kapi flokët të më ngrinte kokën dhe lëvizjet tona elastike vazhdonin me pasthirrmat e miat dhe të tijat. Ishte i vetmi që më bënte të ndihesha e tillë, e lirë në seks, e lirë në t'u shprehur, e lirë në veprim, e lirë ashtu siç doja unë, ashtu siç donte ai, të ndjenim seksin deri në pikën e fundit te tij, të arrinim orgazmën, të dy...vazhdon

+18.... Pjesën e intimove e kishe shumë merak, të pëlqenin më shumë seç më pëlqejnë mua. E di si i doje, mos të kishe dy ditë të njejtat . Mos të them dhe brenda ditës, kompleti i reçipetave dhe breçkave të ndërrohej. Edhe unë pikërisht për këtë detaj u kujdesa më shumë. Kisha marrë një mal të tërë me vete, që mos të kishe gojë për të folur, por vetëm për të vepruar. Ai që kisha veshur në darkë ishte, dantellë , në formë rrjete më shumë, të lejonte të dukej kërthiza, dhe thithkat e gjinjve, ndërkohë që në mes, kishte një fjongo të vogël, të kuqe, a thua se kush po e vinte re atë detaj. Të poshtmet, dantellë të jepnin idenë e kilotave të dikurshme, po unë pikërisht, prandaj i doja, sepse tangat nuk më pëlqejnë, ndërsa brazilianet i kisha me shumicë. Thashë më mirë diçka ndryshe këtë herë. Të paktën këto, më tregonin vithet, meqë gjoksi im i vogël humbiste në rrjetën e zezë vithet nuk duhet të dukeshin dhe aq shumë, që mos të binte në sy shumë kontrasti poshtë me lart. Sa budallaqe, ai ...

Ndihej aq ndryshe nga gjithe ce rrethonin saqe gjithcka ndodhte akuzohej vetem ajo, sepse njerezit jane mesuar me ata dyfytyret sahanlepiresit qe cfare nuk bejne per te arritur atyku duan, nuk jane mesuar me ata te drejtet te vertetet dhe kur ne shteg rastisin nje lule pa helm mendojne se mos neser pasneser do ta leshojne per te mos tu ngjallur me kurre, por gabim e kane njerez si ti dhe une jane te rralle, duhet te shtohen me shume ne menyre te tille qe te jetojme...asaj nuk i interesonin shpifjet dhe brockullat qe thuheshin rrugeve, ishte e qete dhe e lumtur ne guacken e vete, ishte e qetedhe e lumtur ne gjithesine e saj, eshte thjesht nje yll e njesoj si ai shkelqen dhe kur ka re shkelqen dhe ne dite... uniket ngelen unik cfaredo te mundohesh te besh ti, askush nuk e ndalon dot nje yll te qesh,te qaje nga gezimi ,telumturohet nga jeta qejeton, te dashuroje ate qe meriton , eshte jeta e saj mos u merr me te, do tefuse ne nje erresire nga e cila nuk del dot me...may7,2018,19:34 Take...

Te kujtosh qe bota eshte e poshter eshte nje gje, por te mendosh qe ka njerez te sinqerte, te mire,te vertete, te duket si nje geshter qe asnjehere nuk e beson packa se faktet flasin vete, por duke qene qe zhgenjimet ne jete shpeshhere jane me te medha se sa fitimet kjo eshte nje nder gjerat qe realisht te duken te pabesueshme, nderkohe ne momentin qe te shfaqen persona qe te mbushin me pozitivitet, te mbushin me lumturine e tyre, te mbushin me buzeqeshje dhe ne ditet e tua me te trishta edhe pse vete ata persona jane te lodhur, te merzitur dhe pesimiste per jeten e tyre nga rrjedha e jetes , ti gjithnje je krenare qe ke arritur te kesh afer vetes njerez te tille, ti gjithmone je krenare qe njerez te tille mundohen te ndajne sadopak nga jeta e tyre dhe ne ate moment  ti fillon te kuptosh qe te ndash ,eshte reciproke sepse reciprociteti ne nje lidhje shoqerore apo dashurore, ne cfaredo lloj lidhje qofte, eshte nje nder gjerat primare qe e ben te funksionoje ashtu sic duhet kjo jete...

Dhjetor! Gjithcka e zymtë, dita e zymtë, kohë e tillë, mendimet dhe pse duan te jenë pozitive i mundon qielli gri. Ëndrra të parealizuara, takime të pambaruara, ndjenja të bukura, të trishtuara. Njerëz të përhumbur në kujtime. Njerëz të zymtë me një gjys buzëqeshje që takon nëpër kafene dhe kamarierë që të thonë të bëftë mirë, sikur të thonë të ngecfë në fyt. Dhjetor edhe pak dhe 2014 i themi lamtumirë, nëse doni të qeshni bëjeni, nëse doni të bërtisni bëjeni, nëse doni të dashuroheni bëjeni, nëse doni të jetoni vërtet jetoni dhe pishman për asgjë kurrë mos u bëni. Dhjetor, për sa shumë gjëra kam nevojë. Ps: 1 dhjetor 2014  Kur nuk mban cfare ke shkruar vite me pare dhe hap arkiven.

Nga rubrika sot : pse femrat direkt sa martohen e lene veten pas dore?! Fshihen pas idese, mendimit, faktit : nuk kemi kohe per veten, kur ne fakt mund te kene dhe me shume kohe se me pare, kuptohet ne rast se i ndihmon dikush me punet e shtepise, a me rritjen e femijes a, une them se pertojne, mendojne se kane gjetur rehati, e ku di une se cfare dhe kaq ose me sakte e kane mbyllur ate kapitull jete per te plotesuar kerkesat qe kane pasur prinderit e vete dikur 😂😂😂😂 per ti martuar e rregulluar femijet me nga nje cope burri, mendime idioteske te popullit tone, harrojne qe jeta mbase fillon direkt pas martese 😂😂😂😂😂 vazhdon te kenaqet shpirti kur shikon nje mami te mbajtur kur shikon nje grua "te bukur" te kuptohemi jo te zhgarravitut por te kuruar me kujdes ne te bukuren lekure te fytyres , te trupit ne teresi. Nuk po them per celulitin, se e dim te gjithe qe eshte  i veshtire per t'u larguar, por te pakten mos "i jep" gojes shume , mundohu te hash shend...

Ajo  ajo eshte e brishte, ajo thyhet lehte, ajo si kristali duhet ta mbash me kujdes, ajo po u thye thermohet ne copa qe nuk ngjiten ,qe zhduken dhe me nuk shihen, ajo eshte e forte popo eshte shume e forte, ajo ka vend ne zemren tende ,timen ,te gjithkujt sepse ajo eshte e pazevendesueshme ,ajo eshte fryme ,eshte ere ,eshte verë ,eshte  hene ,eshte det ,eshte uje, te mbyt , e pi, te deh pafund ,te rremben edhe tutje larg te hedh, te ndricon atehere kur se kujton , ajo eshte unike ,eshte ti eshte une ?? Jojo ajo eshte unike ,eshte vetem une ,se ,si ajo nuk gjen te dyte ,eshte e thjeshte ,eshte konkurente e vetevetes, ajo do me te miren per ty e per te ,ajo do ti shoh njerezit e lumtur, popo ajo do lumturine ta ndjejne te gjithe, jo vetem ajo, po gjithe njerezit anembane ,ajo do grimcat e saj te jene kudo neper bote ,ti nuhasin te varfer e te pasur, te shkrihen ne lot te qeshurash i gjithe njerezimi edhe lotet e dhimbjes pergjithnje te zhduken ,te zhduket dhe mjerimi...esi 23 ...

Beauty is nothing, if you do not have the soul, do not put it in the window .. you'll have it with you everywhere, on the table, in bed, in the street, in the heart, in the mind, everywhere and every time ... human is created by the soul and the heart, and these create beauty, and together with others create perfection ... Be you in spite of everything ... Feb 12,2018 La bellezza non è nulla, se non hai l'anima, non la metti nella vetrina .. la avrai con te dappertutto, in tavola, a letto, in strada, nel cuore, nella mente, ovunque e ogni volta ... il essere umano è creato dal l'anima e il cuore, e queste, creano la bellezza, questi ultimi insieme agli altri creano la perfezione ... Sii tu malgrado tutto ... Feb12,2018 Me, when in Razem( Shkoder,Albania)

E dua kte vend, e dua kte foto, e dua kte moment, ish ditë e nxehte, ish ditë e vetme, me dallge ky det, me dallge me hidhte , perplas neper gure, perplas ne mendime, shume larg me dergonte, larg neper kujtime, i bukuri det i bukuri im, je blu,je aq i thelle i thelle, sa ai kujtim, shiko dhe vete une kurrizin kam kthyer , njerezine e harron kur shfaqen kujtimet, e di si them ndonjehere , kjo foto me duket si pikture piktori , tani realitet ka ngelur te behet, nuk di ku do vihet,po do ngelet kujtimi, edhe sikur fotoja padashje te fshihet, sa here pikturen te  shoh do shfaqet kujtimi, ky det, kto dallge, kto gure, ky moment, te shtrenjta gjithmone do jene ne kte jete, me ka marre malli te rri keshtu, menduar e ne blu humbur larguar..  Me

Dite e zakonshme, apo nate ska rendesi, ne dore marr nje liber dhe shtrire rri, perhumbem ne te dhe nje gote pas vetes si ne cdo lexim...sa here dua te pyes veten se cpo ben,aq here zhdukesh pa lene gjurme, ca paradoksi isha ne nje kafe me nje mike dhe nga e qeshur me hare edhe me lot gezimi krejt papritur lotet e gezimit i lidha me fytyren tende, syte e shkruar me bisht, vetullat e trasha qe te marrin mendjen, buzet e trasha qe me buzeqeshjen mbi to femren ne boten tende gjithnje e fton, lot gezimi , lumturie se vetem e tille jam qekur te kam njohur ty, trishtimin asnjehere jo se kam njohur, as atehere as tani,e di sa here mundohem qe heshtjes ti them mos fol aq here fjalet vijne vetevetiu, edhe jo fjale fjale po te bukura ,shaka dhe histori te lumtura, hahhaha qesh me veten dhe them njeriu sa here peson nje trishtim, e ka prane nje mik, e ka prane dhe ne fizik, sa here peson nje deshtim, aq here behet me i forte , sa here hidhet ne toke aq here ngrihet me nje super fuqi, njesoj ndod...

Live ps me falni per gabimet ortografike  Ca lemshi eshte bere ky qytet makinat si milingonat ne kerkim te ushqimit te tyre per dimer vrapojne sa andej kendej duke krijuar nje trafik qe te ben nje muzike acaruese per tipanjn e veshit. Njerezit mekeq se makinat vrapojne sikur duan te kapin dhe ate pak kohe qe ju iken me shpresen se do e kthejne prapsh, por harrojne qe cfare iken nuk kthehet me, duhet te kapesh castin qe neser mos te kthehesh prape ne piken fillestare, eshte e thjeshte te dorezohesh e te lesh luften ta fitoje afmiku e veshtire eshte te mos terhiqesh por te vazhdosh te luftosh me ato pak arme qe te kane mbetur, dinjitetin, respektin, sinqeritetin dhe miqesine e sinqerte, sa pak njerez e kane keto kohe. Te gjithe bertasin simur me ate bertitje do zgjidhun ndonje gje, merri gjeratme qetesi qe te mund te kesh mundesi te analizosh dhe detajet me te vogla qe neserte mos gabosh me ne te njejtin vend, jepi njerezve ate qe meritojne as me pak as me shume, ata qe e meritojne ...

E di ça do doja tani? Të isha brenda nën kuvertë me ty duke fjetur, shtrënguar në krahët e njeri-tjetrit me muzikën tonë të preferuar , me shtrëngimet e duarve dhe trupat tanë të bërë një. Duke luajtur me kafshime të lehta në buzë, duke shtuar epshin që n'a karakterizon gjithmonë. E di ça do doja tani? Që kjo ndjesi të mos ketë fund, as sot, as nesër, të zgjasë përgjithmonë . Më bëhet dashuri dhe muzika e shiut që shoqëron ritmin tonë, na bën shoqëri deri në agim, deri nē mbrëmje, na bën shoqëri gjithmonë...🙈good night

Dy fjalë, për filmin😍😍😍Dashuria e vërtetë, të drithëron, pasioni nuk shuhet asnjëherë, nëse vetë, të dy palët e duan t'a kenë për gjithë jetën, sado vite të kalojnë pa u parë, gjithnjë ritakimi do iu duket si hera e parë, herë e parë që janë parë, herë e parë që kanë bërë seks/dashuri, herë e parë që iu janë dridhur, këmbët, zëri, trupi nga emocionet, epshi i përshkuar. E kaluara, e trishtë, e bukur, venitet nga forca e dashurisë së vërtetë. Njeriu në vetëvete ka dy njerëz, të keqin dhe të mirin, të takon ty të zgjedhësh se cilin prej tyre do të lësh të jetojë, nëse lë të keqin, e kaluara do jetë pjesë e cdo sekonde të jetuar, do të persekutojë, dhe nuk do kesh kohë të kuptosh, shijosh mrekullitë që të ofron, ndjenja më e papërshkrueshme në botë, ndjenja më unike, që ekziston për palët, nëse vendos të jetosh me të mirin, do shohësh që jeta do duket cdo ditë më kuptimplotë, sepse e tillë ishte që kur e njohe, nuk mendoje se do i përkushtoheshe një gruaje në jetën tënde, ishe mës...

Perqafome ne humbesire ,aty me gjej ne pafundesine e ndjenjes se larguar, larg endrres se zgjuar.. Perqafome te lutem ,me shtrengo pas vetes fort shume fort ,ashtu sic vjen ne enderr dhe me merr pas vetes ,me dhuro shume, shume me shume se nje perqafim, kam nevoje te ndjej se kurre sje larguar, perqafome ,ma merr frymen ,me mbush me jete vdekje ,te lutem perqafome dhe mos pyet pse ,por vazhdo perqafome ...

Trin tring, binte zilja papushim, e lagur ujë, rimeli kishte rënë si loti nëpër faqe dhe kish krijuar një pamje fytyre të frikshme. Tik taket e zemrës shpeshtoheshin më shumë, derisa dera u hap...Çfarë ka ndodhur më pyete? Të them e takova 😞Hajde, hajde futu brenda se je bërë qull. Më fton brenda , më jep një peshqir për të bërë një banjë të ngrohtë ,e pastaj më thua, ik shko bëj një dush ,të qetësohesh e ngrohesh edhe flasim. Uji rridhte rrëke edhe rimelin perpiqesha të fshija,por tashmë nuk më linin as lotët. Ishin lot gëzimi apo jo, nuk e kuptova. Shpejt e shpejt mundohem të mbledh veten, vë një peshqir në kokë dhe krak bën çelësi i derës. E përqafoj, më përqafon dhe ulemi në divan. Merr frymë më thotë dhe fillo më trego , ça ndodhi? Kur ndodhi? Si e takove? Dhe filloj historinë, duke i treguar atë çka kish ndodhur në punë dhe në vazhdimësi në ditët në vijim. E tronditur nga gjithë historia më thotë : Të duket veprim i rriturish apo kalamaçke? Dhe thjesht ja kthej: Jam akoma një ç...

Kam filluar të bëhem xheloze, qoftë dhe për gotën kur të prek buzën, për cigaren kur e thith, për ujin që të prek cdo mm të trupit, për ushqimin që prek gojën, gjuhën tënde, për gishtat që ledhatojnë kokën, për këpucët që të prekin këmbët dhe për rrobat që prekin të bukurën lëkurë...Aq xheloze, sa kur buza ime prek tënden, më duket sikur tradhëtia është prezente në cdo sekondë, aq xheloze sa kur ti buzëqesh, shikoj mos ka ndonjë femër tjetër rreth e rrotull nesh, aq xheloze sa kur bisedën e pret shkurt, më duket sikur kohën, po ja kushton "asaj"aq xheloze sa kur vonon në përgjigje, më duket sikur po trillon dicka, aq xheloze sa dua të të rrah njëherë e mirë, që të mund të kem mundësi të shikoj të përulur, të kërkosh të falur, atëherë dhe kur nuk ke bërë gabim sepse xhelozia ime, tregon që dua të jesh vetëm i imi, ashtu sic ke qënë gjithë keto vite për mua, i vetmi për të cilin xhelozoja qoftë dhe për ajrin në të cilin frymë merrje, xheloze për gjithcka të rrethonte dhe për m...

Aq shumë e kishte menduar saqë gjithë këto ditë, këto javë, këto muaj, këto vite, e kishte lënë pa gjumë, e kish harruar qoftë gjumin, qoftë të dalurën e jetës së natës. I kishte dhënë super energji, ashtu siç të jep Hëna kur është e plotë, e kishe lënë me mendjen tek ti... Vazhdon..March 12, 2017

...fjalët që të kanë bërë të derdhësh lot nga trishtimi i atyre çfarë i ka ndodhur, nga padrejtësitë e bëra, nga  thikat pas shpine që i janë ngulur. Nuk do t'i harrosh asnjëherë fjalët thurrur me aq ëndje netëve të vona, edhe kur larg e kishe, nuk do të harrosh asnjë detaj që ka të bëj me të, as zjarrin që ndizte netëve të ftohta dhe zjarrin që ngrohte ditëve  të nxehta, nuk do të harrosh asgjë, asnjë sekondë të jetuar dhe pajetuar me të, sepse kështu është të ndjesh, të ndjesh pastër, të ndjesh shumë, kështu është të duash gjithmonë"... 8:11, march 14,2017

Ndonjëherë më duket sikur jam e rritur para kohe. Të jetuarit me ty, më duket sikur ma ka shtuar këtë. Duhet të isha duke bërë gjëra te tjera , prsh ato që bën mosha ime, e jo këto që jam duke bërë tashmë. Pastaj them me veten, e çfarë bën mosha jote? Budallaqe, atyre ashtu ju kanë ecur gjërat, jo se duan vetë të jenë ashtu, të zgjidhur nga zinxhirët gjithë kohës, e pa dikë qe të tregoj kujdes për ta, qoftë kur janë mirë emocionalisht, fizikisht, shpirtërisht. Mbase ata duan të jenë si unë, me zemër të burgosur diku, po unë akoma se di, apo mbase më ka marrë malli të jem vetëm, edhe mos t'a vrasë mendjen për asgjë, as për të, as për mua, as për ty, po t'i le gjërat të rrjedhin ashtu si të vijnë, ndoshta më ka marrë malli që ajrin që thith ta kem të gjithin për vete e mos të duhet t'a ndaj me njeri, mbase krevatin dua ta kem të gjithin për vete, që të kem mundësi të endem sa andej këndej, pa pasur mundësi që të përplas apo t'i fus shkelm dikujt kur jam nëpër ëndrra. Mba...

Një detaji që i kisha kushtuar rëndësi, ishte dhe muzika e përzgjedhur. E di ti, sa merak e kam këtë pjesë unë. Tani që e mendoj, jam shumë e çmendur për muzikën e bukur. Në fakt për gjithë muzikën në përgjithësi, po për atë që ja vlen, flas më shumë. Tavolinës i kisha vendosur një tufe me trëndafila blu, ndërsa mbi kutinë e dhuratave, një gonxhe të vogël blu. Rrezik tani, po mendon që do jetë “Una rosa blu”ajo kënga. Në fakt ajo, ishte me detajet e tavolinës dhe rosa-t që kisha vendosur nëpër të. Kisha shumë kohë që nuk e dëgjoja dhe e dija që ishte e kohës sonë, e kohëve tona të arta, se kur ishim “të vegjël” i kishim qejf këto kënge dhe i kishim bërë dhe cd që t’i dëgjonim në çdo ditë të javes qesh me veten, sepse atëherë nuk e kishim luksin e te pasurit net, nuk e kishim internetin sheshit siç është tani. Ka qënë kjo, ka qënë ” Bella stronza”, ka qënë ,” I don’t wanna miss a thing”, “Margherita”…etj se tani nuk më vijnë të gjitha në mendje. Tani, a do më thuash cila ishte kënga që...

...xhelozja jote E... 00:54, 5 march 2017... Më pas shkoj me vrap te recepsioni për të kërkuar ndihmë për suprizën time. Gjithçka u bë gati sa hap e mbyll sytë! Ju kisha thënë që nqs do pyeste njëri për mua të më lajmëronin direkt, ndërsa përgjigja që do ju jepnin ishte" po ble nje paketë cigare 😂😂😂. Supriza fillonte në det. Kisha përgatitur një tavolinë për dy, rrethuar me poezi të vogla të miat, fotografi të shkrepura në momentet tona të shfrenimit të këtij udhëtimi, të momentit të parë të ritakimit, momente të ndryshme të jetës sonë... Që nqs i bashkoje të jepnin një puzzle të zgjidhur shumë bukur. Ndërkohë që qirinjtë ishin të vendosur në vazo qelqi dhe varur në pemë , gjithashtu dhe shënimet dhe fotografitë të varura nëpër pemë. Më pas, aty afër, një tavolinë e shtruar për dy, një verë e kuqe nga ato të mirat. Ishte dhe një kuti pak më e madhe, që brenda kishte një kuti pak më të vogël, brenda në to kishte, njëra gurin e citrinës, që lekët t'i kishe pafundësisht shumë...

Vjeshtë, gjethet filluan të shtrojnë petkun e tyre të artë.Ndërsa qyteti gumëzhinte me bletët e veta punëtore. Bletë nëpër qytet aq shumë?Hahaha,jo pra,e kisha fjalën për studentët/at.Ah,ok. Diku aty isha dhe unë, diku aty ajo, diku aty ai, diku aty ata... E di ishim mësuar me atë kohën e gjimnazit që sa mbaronim shkollën, duhet të ktheheshim për shtëpi e kokën as majtas as djathtas po drejt e për shpi.. Pastaj, aty ku isha unë si ne çdo qytet të vogël, fillonin nofkat nëse bëje ndonjë nga kto gjërat më lart... Nejse , ishte koha për të parë shumë gjëra ndryshe, ishte koha për një jetesë të rriturish, ndërkohë që akoma  isha shumë e vogël për këtë jetesë.. Po koha kalonte , muajt gjithashtu , kishim filluar të pinim ndonjë kafe, aty te lokali i shkollës, madje dhe kur e pinim atë kafen, flisnim për shkollën dhe për mësimet, nuk kishte temë tjetër diskutimi... E di si do thotë ky brezi tani.. Sa old fashion kta.. ( qesh me veten) po, ashtu kemi qënë, madje mos të flasim per tel, i ...

Nuk e di pse këto kohë jam bërë shumë e akullt. E kupton? Nuk ndjej për asnjë, në vend të zemrës kam të vendosur një gur. Në fakt, realisht unë nuk jam e tillë, jam e qeshur, e shoqërueshme. Madje ndonjëherë më thonë dhe llafazane, se po nisa të flas? Nuk më qepet goja. Më vjen inat që bëj shumë për të tjerët ndërkohë që kjo gjë nuk ndodh reciprokisht. Dmth unë si të ndodh si jo, ngelem e njejta. Nëse do mundesha, do dhuroja shumë për gjithë njerëzit, që të kisha mundësi t'i shikoja mirë, të lumtur edhe ata, njësoj si unë apo ti. Më vjen inat që sa herë që jam e lumtur, ajo nuk zgjat shumë, një re e zezë do t'i marrë frymën, do të sjellë një shi të rrëmbyeshëm, por unë e di që kjo do jetë e përkohshme. Nuk jam njeri i keq dreqi ta hajë, jam njeri paqësor, aventurier, që do shumë, që ndjen shumë, që bën shumë për njerinë. Jam njeri që dhe pse shumëkush mendon që nuk jam aspak e tillë, kjo jam unë. Dhe nuk kam ndryshuar, as nuk ndryshoj, as për ty, as për atë! Unë jam unë 🙈😇🌸...

Ajo e kishte një shpresë për një shanc të dytë, por a do të ishte rezultati i njejtë si herën e parë? Këto ide i vërtiteshin në vorbullën e trurit të vetë. Po i bëhej mendja çorap me atë çka mund të ndodhte, por kurrsesi nuk mund të pranonte përgjigje një Jo. Është mësuar gjithmonë të jetë në qendër të vëmendjes e t'i vijnë pas avazit "të gjithë" popo të gjithë. Nuk mjaftohet me pak, dëshiron të ketë dhe të jetë njëkohësisht. Ajo dëshiron dy gjëra njëkohësisht, e dëshiron atë, e dëshiron dhe atë. Por a mund të mbahen të dyja dëshirat njëherësh? Të duket sikur do thuash: A mund t'i mbash dy kunguj në një sqetull? 😂😂😂😂 Ajo mund të dojë, të ketë, të dëshirojë dhe të ëndërrojë, ajo vërtet e meriton sepse është unike, nuk ka tjetër, është nënë, është motër, është shoqe, është gjithçka, ajo është arsyeja pse ti, hap sytë në mëngjes, sepse ajo eshtë motiv, është energji, është shpirti yt i brendshëm, është ndjenja jote e fshehur, ajo është beb, është e rritur, është gji...

E shikon edhe atje larg e gjeta, tek rrinte vetmuar ne qiell, gjithe driten mbi drita leshonte dhe mendime pafund neper mend conte. E kish marre malli shume per te pare ty, shume malli e kish marre, por mbase sonte nuk mundej e neser patjeter disi do te gjente dhe nqs nuk do ishte e mundur dhe kjo,do vazhdonte te kerkonte qytet me qytet te ndriconte deri sa ty te ritakonte...ps kur te dergojne🌙 thanks my friend S.H for this beautiful pic. Saranda by night, South of Albania, August 13,2018

sogna di quello che ne hai bisogno, sogna tutto ciò che ti manca, sogni per un giorno migliore,sogni sta notte o tutti i giorni, sogni della luna che tieni nelle notte scurri della tua vita, sogni che ieri era solo un sogno e chiudi gli occhi che domani sarà una giornata migliore con un sogno che diventa realtà ... 00: 35 

Ajo është e vogël e madhe, e brishtë, e fortë, e ndjeshme, arrogante. Ajo ndjen pastër, pa interes. Ajo është katalizator i jetës, pa të nuk mer frymë as ai brenda, as ai jashtë, ajo jep pak nga pak veten e saj për të parë ty më mirë, ajo të tret me indiferentizmin e saj ,nqs do të fitosh zemrën e saj, duhet të kesh kujdes do të duket sikur do marrësh pjesë në një betejë lufte dhe ti kërkon të fitosh, por me atë e ke të vështirë, nuk është nga ato mendjelehtat paçka se në pamjen e parë mund të gënjejë, ajo ka një class që askush nuk e ka, ka një thjeshtësi që gjithkush e kërkon t'a ketë, ka një ndrojtje që i vjen natyrshëm, një shikim"vrasës" që të fut në mendime. Ajo është e rritur para kohe, popo ashtu është, ka shkelur mbi gjemba, por nuk i kanë ngelur shenja, ose më saktë, është aq e zonja per t'i fshehur ato saqë askush nuk mund t'i shikojë se ku janë. Ajo të bën krenar/e si ty dhe mua, bën krenar të gjithë ata që kanë mundur të zënë një copëz vend në zemrën...

Mendoja t'i jepja fund gjithçkaje kisha në mendje dhe zemër, por ja që ishte më e fortë se mua. Kaluan ditë, javë, muaj, vite, e ja persëri duhet të riktheheshe në memorje. Pas gjithë atyre çka kisha hequr, përsëri më duhet të zgjidhja të të kërkoja nëpër mendje apo zemër? Këtë nuk po e kuptoja derisa , u takova me të. Duhet t'a imagjinoja që nuk do ishte nga ato të thjeshtat pa tualet ,siç isha mësuar të shikoja veten time, apo të më shikoje mua, flokë drejtë zeshkane, me taka veshur jeanse komplet dhe gjoksi bukur që i dilte në pah, më duket se, ka pasur dhe dy gropëza në faqe, nuk e mbaj mend mirë me thën të drejtën. Ashtu si dhe tjetra, donte të dinte çfarë rëndësie kam për ty. Mesa mbaj mend u çudit nga gjithçka i tregova, madje më tha që nuk i isha përmendur fare, thua të mos më kesh ndjerë? Apo vërtet më respektoje ,si më thoje gjithmonë? Që nuk isha në e atyre të zakonshmeve, nuk e mora këtë përgjigje. Përmendi disa emra, ndërkohë që imi nuk ishte. Lista jote, ishte bë...

Eci me nje koke shkemb/shkrete timen qe gjithmone, bej gabim apo mire nuk me intereson, mjafton qe pishman asnjehere nuk behem dhe do behem, kam nje koke timen qe po me tha truri ta bej dicka, ti mund te plasesh duke me thene qe mos e bej dhe une vazhdoj me koken time duke e bere,se njeriu po nuk ish i lire, nuk jeton, se njeriu po nuk pati liri zgjedhje a mendimi a veprimi... nuk jeton, por per mua mbi te gjitha nuk quhet njeri, por kavie e burgosur, si ajo qe ti blen per te kaluar kohen apo per ta pasur mik, gjithesesi prape eshte e burgosur. Prandaj mos rri i brengosur, apo i menduar t'i / te shkruaj apo jo, te flas apo jo, te ndjej apo jo, te shprehem apo jo, me mire thjesht Jeto...#moments#22:25#may10-th