Te dua!
Trokellimen e shiut ne dritare degjoj te trokituren tende kujtoj, ate nate te ftohte nentori kur te ikje vetem doje,ti ikje padrejtesise qe i drejti te paguante mundesi mos te kishte per por vetem lirine te jetonte. Me lot ne sy ne krahet e mi perfundove dhe loti rreke nga syri bukur binte, shikimi yt sa shume po vriste..a mund te qaj nje mashkull te pyeta? Dhe pergjigje nuk mora ,vetem shtrengime ,perqafime ,qe tregonin ate qe te dy donim ..dy fjale ne vesh peshperite ..kristal qe thyhet nese vleren nuk ja di ..per mua keto fjale i thurre..nga shumecka ti jepje si fjala asgje nuk vlente..se veprat e asaj qe ndjeje, sa bukur pernate i thurrje,e fjalet e embla gjithnje gjumin e embel me sillnin..se kjo qe ndjej un per ty eshte e thelle , e thelle shume si oqean perdite do rritet ,do rritet aq shume sa krahasim me nuk do gjej ,as fjale , as vepra me nuk do mund te shkruaje e them ..askend si ti nuk do dua, kudo te jem ne zemer do te kem...vec henen shiko sa shume dielli i mu...